İSTANBUL IŞIK IŞIK SEVDİĞİM

İstanbul ışık ışık
İstanbul rüzgar rüzgar sevdiğim
Kah bir lodos denizlerde esen
Ilık mı ılık

Kah ustura gibi bir deli poyraz
Bırak saçlarını rüzgarlarına İstanbul’un
Bu şehirde aşksız ve rüzgarsız yaşanmaz

İstanbul bulut sevdiğim
Kimi beyaz mı beyaz
İnce tül gibi

Kimi katran misalı kapkara
Bulutları da insanlarına benzer İstanbul’un
İnanma sevdiğim inanma bulutlara

İstanbul yağmur yağmur sevdiğim
Kah ince ince
Kah bardaktan boşalırcasına
Hele bir yağmur yağmaya görsün
Ölürcesine yaşanır bu şehirde sevdiğim
Ve bir gün ölünür yaşanırcasına

İstanbul deniz deniz sevdiğim
Bir çakır mavi
Bir cam göbeği tuzlu su
Üstünde irili ufaklı tekneler
Kayıklar, yelkenliler, mavnalar
Kalleştir denizleri İstanbul’un sevdiğim
İstanbul kadar

İstanbul kadeh kadeh sevdiğim

İçtikçe içesi gelir insanın
Sarhoşluğu tutuşup yanmaya benzer
Ve bir gölgedir yalnızlık meyhanelerinde

Seninle dolaşır, seninle gezer

İstanbul şarkı şarkı sevdiğim
Üsküdara gidersin hava güneşli
Beklersin ada sahillerinde yağmur yağar
Her dakika depreştirir derdini
Köhne gramofonlar, eski plaklar

Nice güzeller, nice şairler görmüş
Arık kanıksamış dertlerimize
İstanbul herşeye alışık sevdiğim
Yine de bütün mihnetleri bir yana

Sen yaşadıkça İstanbul ışık ışık sevdiğim

Ümit Yaşar Oğuzcan

DERİNLERDE

Ne zaman tutsam ellerini

Gözlerimin önünden mevsimler geçer

Ne zaman gözlerin gözlerime değse

Samanyolundan bir yıldız düşer

Yaşanmış, yaşanacak zamanlar içinde

En güzeli akşam saatleri, buluştuğumuz

Gözgöze, iki büyük yangın gibi

O yanıp yanıp tutuştuğumuz

Başdöndüren o sonsuz heyecan

Çıldırtan arzular kesen nefesi

En güzel bütün korkuların

Bu ateşte bir bir erimesi

Son değil o başlangıç yaklaşan

Tenin bir yerde aşka hazırlığı

Bir buğu halinde geçen zaman

Ve gözlerde sabahın ilk aydınlığı

Yıllarla büyütmek her dakikayı

İnmek seninle derinlerine aşkın

Öpülen bütün nimetler içinde

En güzeli senin dudakların.

Ümit Yaşar Oğuzcan

BENİ UNUTMA

Bir gün gelir de unuturmuş insan

En sevdiği hatıraları bile

Bari sen her gece yorgun sesiyle

Saat on ikiyi vurduğu zaman

Beni unutma

Çünkü ben her gece o saatlerde

Seni yaşar ve seni düşünürüm

Hayal içinde perişan yürürüm

Sen de karanlığın sustuğu yerde

Beni unutma

O saatlerde serpilir gülüşün

Bir avuç su gibi içime, ey yar

Senin de başında o çılgın rüzgar

Deli deli esiverirse bir gün

Beni unutma

Ben ayağımda çarık, elimde asa

Senin için şu yollara düşmüşüm

Senelerce sonra sana dönüşüm

Bir mahşar gününe de rastlasa

Beni unutma

Ümit Yaşar Oğuzcan

BİRGÜN

  Apansız uyanırsan gecenin bir yerinde
  Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
  Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
  Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
  Bil ki seni düşünüyorum

  Bir vapur yanaşırsa rıhtımına bin,açıl
  Örtün karanlıkları masmavi denizlerde
  Ve dinle kalbimi bak nasıl çarpıyor nasıl
  O bütün özlemlerin koyulaştığı yerde
  Bil ki seni bekliyorum

  Bir sabah gün doğarken aç perdelerini,bak
  Sevinçle balkonuna konuyorsa martılar
  Kendini tadılmamış derin bir hazza bırak
  Dökülsün dudağından en umutlu şarkılar
  Bil ki seni istiyorum

  Gecelerden bir gece uyanırsın apansız
  Uzaklarda elemli,garip bir kuş öterse
  Bir ceylan ağlıyorsa dağlarda yapayalnız
  Ve bir gün kabrimde bir sarı çiçek biterse
  Bil ki seni seviyorum
 Ümit Yaşar Oğuzcan

********

04.11.2010