yoruldum artık...
her defasında kırılan kalbimi yoklamaktan
anlamaya çalışmaktan hayatı
emeklerimin bedelini
yoksul düşlerime kesmelerinden yoruldum...
azalanların yanında
çoğalan bir şey var
yok oluşların içinde
beni de götüren bir şey var
karanlıklar çağırırken apansız
prangalar vuruyorlar
bileklerimi koparırcasına
bir adım ileri atamıyorum
zaman geçiyor
son vapur da gitti
kuşlar da göç etti
kış da geliyor
güneşi penceremden almaya niyetli
üşüyorum...
içimde titreyişler
dudaklarımdan dökülenler hep aynı
''Bir parça huzur verin bana,katıksız olsun
yeter ki benim olsun.''
