her sabah önünden geçtiğim güz ağacı ey!
-uçurtma
mevsimi de geçti- yılları eskitti gövden
geçerken çocuk
aklımdan say ki serzenişlerimdi
ben hep ağaçtan düştüm çünkü dizlerim kanadı hep
ömrüm taşar akşamın gözlerinden en eski zamanlardan beri
-sükunetle tebessümler eder bir baba / ötelerde saklı bir kent-
ağzımda gençliğimden kalma bir peri
ferda balkaya çetin
