KUMRAL ADA

Bilmez kimse söylemem
Pek mahremdir aslında
Kaçışım her kendimden
Bir dönüştür
buzlu aydınlığıma.
Köpekler ulur, itler pusuda
Sisli sokaklarda kalleş çığlıklar
Hem yalnızım, hem korkuyorum,lakin erkeklik var
serde susuyorum

Susuyorum ada
Sen orada
Bildiğini biliyorum ada


Bela tohumlarını taşır elma
Kendi cekirdeğinde
Bundan önce ve bundan böyle
Ne yapsa, ne etse
İnsanın
En büyük düşmanı
Sessizce
Kendi derisinin içinde
Susuyorum ada
Sen orada
soruyorsun
ve nerede nerede nerede?

Kumral Ada Mavi Tuna/ Buket UZUNER