TÜRKÜ

Uyandım, dağlarda duman

Ovada sabahın tütsüsü

Deniz ürperiyor uzaktan

Koynunda güneşin gülü

Kanat kanat dağılsam

Unutmam kendi göğümü

Gelirsin bana sulardan

Yüzünde yosunların tülü

Yaşamak, seni seviyorum

Demenin başka türlüsü..

 Ahmet Erhan

BUGÜN DE ÖLMEDİM ANNE

Yüreğimi bir kalkan bilip sokaklara çıktım
Kahvelerde oturdum çocuklarla konuştum
Sıkıldım, dertlendim, sevgilimle buluştum
Bu gün de ölmedim anne.

Kapalıydı kapılar, perdeler örtük
Silah sesleri uzakta boğuk boğuk
Bir yüzüm ayrılığa, bir yüzüm hayata dönük
Bu gün de ölmedim anne.

Üstüme bir silah doğruldu sandım
Rüzgâr, beline dolandığında bir dalın
Korktum, güldüm, kendime kızdım
Bu gün de ölmedim anne.

Bana böylesi garip duygular
Bilmem niye gelir, nereye gider?
Döndüm işte; acı, yüreğimden beynime sızar
Bu gün de ölmedim anne.

Ahmet Erhan

***************

Masal Masaldır: Erhan gelir gider oralara buralara Uçaktan korkar, bu nasıl gitmek Gece otobüslerinde yolları doldurur gözçukurlarına Turuncu bir kar yağınca Belki trenlere binecek Masaldır: Kitapların başında uyuşuk bir tazı Damarlarına eklenecek bir kimya bekleyecek Bütün elifler mertek, alfalar pozitivist Bıkkın bir Latin gibi alfabeden tüyecek Yalandır! Bir elinde kalem, öbür elinde sigara İnadına hep tütecek... Ahmet Erhan  Kunduz Düşleri Dergisi Nisan 2000 sayısı