20 Aralık 2011 Salı

kar tutkusu



kar yağınca ben
tüm hüzünlerimi gömüyorum altına
çığa dönüşen acıları
toplayıp atıyorum uçurumlara
kar yağınca ben
sevginin en görkemli yanına sarılıp
gözlerimdeki pırıltıyı sevincime katıyorum
kar yağınca ben

benliğimi buluyorum
düşlerimin beyazlığını da içim de tutup
varlığın en müthiş haline şükrediyorum
kar yağınca ben
daha temkinli atıyorum adımlarımı
kayarsa ayaklarımın arasından doğrular
cezayı buzlara kesip
kendimi bertaraf ediyorum
kar yağınca ben
eline şeker verilmiş bir çocuğun sevincini yaşıyorum
çamaşır suyuna yatırılmış sayıp dünyayı
acıları doksan derece küçültüyorum
kirlenmesin yürekler diye
HEP KAR YAĞSIN İSTİYORUM...

ümran özdemir
**************
18.11.2011