solmaya başlamadı henüz anılar
titrek ve çırılçıplak geceye
alacakaranlık sancısı gibi
çökmüş yorgun bedene
kanadı kırık bir kuş
el değmemiş bir ormanda
yok ettiğimiz umutlar
yerlerde paramparça
insanlar ağlıyordu
soluyordu çiçekler
aylardan eylüldü
kara yasta türküler
sessizliğe gömüldü
haykıran öfke seli
ne yaz kaldı ne bahar
uzak ufuklarda beşinci mevisim gibi
ferda balkaya çetin
bahçesini özleyen kıza /2001
**********
30.10.2011