yüreğim bir küstüm çiçeği
dokunmayın yapraklarıma
başım öne eğilir
yüreğimde biriken yaşlar
yapraklarının kökünde gizli gizli dökülür
sonra dikenleri batar , acıtan yanlarınıza
ve utanırım
beynime batan dikenli sözlerinizden
pembedir rengim oysa
toz pembe hayaller kurasınız diye
sıcak bir mekana ihtiyacım var açmak için
soğuk savaşlarla yaşayamam ki
korkunuz olmasın dikenlerimden
dikenlerim savunmasızlığımdan
yoksa hiç kimseye kastım yok ki benim
sadece dokunmayın bana yeter
uzaktan seyredin güzelliğimi
küstürmeyin tüm dünyaya
o zaman belki barışırım
KENDİMLE BİLE...
(ümran özdemir)
