yağız bir
delikanlının
mahcup gözleridir inen
mahcup gözleridir inen
liseli kızın tedirgin
kimliğine
savunmasızdı güvercinler
savunmasız uçtular ege’ye doğru
güneşe dönerek yüzlerini
leylak!.hasrete katmış da kendisini
dal dal izlerini
taşır bahara yakışan gülün
her köşe başında büyüyen bir
sevi
hüzündü parkın öte yüzü
ama kendine sığmayan ırmaktı elleri günün
taşındı iğde kokulu söğüt ağacından geceye
bembeyaz bir kuğu nihavent
bakıyordu
şehrin sesinde buğulu bir gazel
delikanlı gül kokar
kızın saçları liseli...
ferda balkaya çetin
02 haziran 2012
