gülmek bulaşıcıdır derler
yeter ki içten olsun,gönülden olsun
geride ağlayacak bir şey kalmasın
yalnızca gökyüzü ağlasın ki
toprağa bereket düşsün
ardından rengarenk gökkuşağı
kendine güzel bir yer bulsun
biliyorum bu birbaşınalığım sona erecek
kalbime yıldırım gibi düştüğün gün
sebebi olmasa da yokluğunun
varlığının anlamı çok büyük olacak
ikimiz de aynı yağmurda ıslanırken bilinmeyen şehirlerde
şemsiyene kimleri alıyorsun bilmem
beni soracak olursan, ben yağmura ihanet etmem
belki de bu yüzden yalnızlığım
paçalarına kadar ıslanacak
sırılsıklam aşkı yaşayacak
bir kalbe rastlayamadığımdan
toprak kokusunu içine çektiğinde huzur bulamayanın
içimde yeri olmadı hiç
sevgimin bereketi kaçmasın diye
hep yalnız ıslandım ben
yalnız yürüdüm ıslak sokaklarda
gökyüzüne eşlik edip
onunla ağladım ben de
ağladığımı kimse görmedi
yaşlarım yerlerde...
