29 Mart 2013 Cuma

ölümün sessizliği


İsyankar değilim aslında
Yokluğuna kırgınım sadece
Tam kanatlanmışken
Gökyüzünün  maviliğinde
Kanatlarının kırılması ne demek bilir misin?
Masmavi sonsuzluktan
Zifiri karanlığa düşmek
Umutların ölümüdür
Bir umuttun içerimde
Kapı dışarı edildim
Soğuktan titremem, korkma
Kalbim hızlı atıyor, titreyişim ondan
Aklımı arıyorum,yerinde yok
Nefes nefese kaldım
İçimde bir acı, soluğumu kesiyor
Yavaş yavaş ölüyorum
Acelem yok!
Seni de öldürmekten korkuyorum
Bir can daha taşıyorum artık
Kalbime ağır gelse de
Sessiz sessiz ağlıyorum
Akşam olunca sızlanmaya başlıyorsun
Yorgan,yastık sırılsıklam
Uyutmuyor çaresizlik
Bi bakıyorum şafak sökmüş
Ben seni sökemezken içimden
Gelemem aklımı aldığın yere
Gelsem de uğrayamam yamacına
Dağ gibi dururken karşımda,yamacında işim ne?
Ya intihar olursun içimde
Ya da hiçbir zaman geçemeyeceğim bir imtihan...

ümran özdemir