27 Mart 2013 Çarşamba

isimsiz sevinmeler



... düşen / yüreğime
benzersiz bir şiirin güftesi olmalıydı / yazılanlar
öyle ki
ölümsüz topraklarda yeşeren bir filiz
mor imzası olmalıydı
gökkuşağından kalan…

geceler mi uzun yoksa ayrılıklar mı
eski bir tarihe saklı kalmasın sorular
haberini alır gibi bir başka iklimin uçarı rüzgârından
sevdirsin mevsimler bana vuslatı
kendi baharından…

sebepsiz solar mı / sesime karışan yüzlerce dudağın rengi
binlerce sarsıntı yaratır efsane batarken güneş gölgem
deruhumu ele geçiren bir berraklık / ki
yayılır / …derinliğinden
son mavilerini aksettirir gözlerime gökyüzü / gelirken görkemiyle
o uzak diyarlardan…

bir belirsiz zamanlara düşerse aydınlığım
karışır verimli kaynağından ışıltısına suyun
nasıl kaybolursa güneş içinde dalgacıkların
hecesine hapsolur sözcüklerim öylesine
doğarım kıyısından yeniden güvenli sığınağımın
yorulmaksızın insan olmaktan…

her dakika sevinmek var okşayan nefesiyle sabahın
uyanmak güne eşsiz tebessümünden / büyürken
ıslak kokusundan yaprağın yeşil rengi
geceyi yaşamak var / sessizce
tan yeri ağarmadan...

ferda balkaya çetin
05. 01. 2010