kuytuya gizlenmiş bir köy
kırmızı topraklar içinde
dönmüş yönünü geceye
umurunda değil akşamın
karanlığı karışırken esmer toprağına
yanıp sönen uzaklardan
bulanık ve gri ışıkları
hatırlıyorum arada bir
eski günlerimin
geri gelmez gençliğini
el fenerleriyle
nefesimi daraltan
toprak damın içinde
sokuldun içine gösterişsiz
geciken hayallerimin
hasret günler ağır geçer diğer günlerden
bilirim
kuytuya gizlenmiş bir köy
dönmüş yönünü geceye
ne bir hareket var
ne de bir ışık
ferda balkaya çetin
bir şarkılık vals / eylül 2001
